Ja, ik ben er weer!
Het is vijf maanden geleden dat ik mijn laatste nieuwsbrief stuurde. En dat na 12 jaar lang elke maand trouw een nieuwsbrief maken…
Dat heeft alles te maken met het boek ‘De Dappere Dokter’. Dat heeft veel tijd en aandacht gevraagd dan ik had gedacht.
Je kent het waarschijnlijk wel. Je begint aan een taak of een project met het idee dat je in een rechte lijn van plan naar uitvoering gaat. In een ideale wereld is dat ook zo.
Wijs geworden van twee eerdere boeken en een vertaling weet ik dat die ideale wereld niet bestaat. Het schrijven duurt altijd langer dan je denkt. Er zijn obstakels onderweg: je loopt even vast met je ideeën, je bent ontevreden over de indeling, de vormgever laat op zich wachten. Het is zeker geen rechte lijn.
Maar de werkelijkheid blijkt nog veel lastiger te zijn!
Bij ‘Hart voor de dokter’ en ‘Veerkracht voor vrouwelijke artsen’ zat ik al ‘goed in het materie’. Ik gaf workshops en trainingen in zelfcompassie. Veerkracht is een soort weerslag van mijn manier van coachen. Kortom, het was relatief makkelijk om erover te schrijven.
Met morele stress, het onderwerp van De Dappere Dokter, is het precies andersom. Ik wist nog weinig van het onderwerp. Ik moest er nog alles over leren. Het is ook een ‘groot onderwerp’. Er zijn heel veel factoren die een rol spelen. En er is eigenlijk nog weinig bekend over hoe je ermee om kunt gaan. Ik moest echt nog veel uitvinden.
Dat is hartstikke leuk en inspirerend.
Maar het kost ook heel veel tijd.
Tijd om alle boeken, wetenschappelijke artikelen, proefschriften, rapporten en nieuwsberichten te lezen.
Tijd om alle informatie te ordenen. Een logische indeling te maken. Die dan weer te veranderen, terug te veranderen en toch weer helemaal anders te maken.
Tijd om keuzes te maken en het moeilijkste van alles: ‘kill your darlings’.
En dan zijn er nog de kritische gedachten:
‘Het is veel te saai geschreven.’
‘Is het niet een te zwaar onderwerp in een toch al ingewikkelde wereld?’
‘Zit er eigenlijk wel iemand op dit boek te wachten?’
‘Wie ben ik om dit boek te schrijven?’
‘Ik kan dit helemaal niet!’
Dat zijn de hobbels, kronkels en obstakels in de realiteit.
Dan ben ik altijd weer blij en opgelucht
dat ik zelfcompassie kan toepassen door:
Vriendelijk voor mezelf te zijn omdat er moeilijke hobbels en kronkels op mijn pad komen.
De kritische gedachten te zien als manieren om mezelf te beschermen tegen afwijzing en falen.
Stil te staan bij wat ik nodig heb. In dit geval tijd en ruimte om langere tijd achter elkaar te kunnen schrijven. En dus even geen nieuwsbrieven maken.
Tegelijkertijd goed voor mezelf te blijven zorgen door op tijd te stoppen met schrijven (nou ja, dat probeer ik…), te wandelen, te sporten en gezond (en lekker) te eten.
En mezelf aan te moedigen om vol te houden, ook als het lastig is. Morele stress is een heel belangrijk onderwerp waar nog weinig aandacht voor is. Morele stress zal ook zeker gaan toenemen de komende jaren. Er zijn dokters die veel zullen hebben aan dit boek: door te begrijpen wat er aan de hand is en te leren hoe ze hier op een gezonde, effectieve manier mee om kunnen gaan. Want dat kan!
Er zijn zeker nog wat hobbels en obstakels te verwachten, maar ik hoop het boek voor de zomer uit te brengen.
En je kunt weer maandelijks een nieuwsbrief van mij in je mailbox verwachten 😉
Als er iets is waar jij tegenaan loopt en waar je wel een tip over zou willen krijgen. Laat het me dan hier weten!
