Hoewel je in je vak dagelijks voor anderen moet zorgen leer je niet tijdens je opleiding hoe je goed voor jezelf zorgt. Hoe je omgaat met de pijn, het verdriet, de angst en soms traumatische gebeurtenissen waar je mee te maken krijgt. Integendeel: de boodschap is dat je sterk moet zijn, dat je je moet wapenen tegen emoties en dat je ondanks alles door moet gaan.

Zelfcompassie leert je milder voor jezelf te zijn. De lat niet zo hoog te leggen. Beter om te gaan met moeilijke emoties en lastige relaties. Stil te staan bij je eigen behoeftes en grenzen aan te geven. Keuzes te maken die plezier en voldoening geven. En het leven te vieren.

Zelfcompassie is niet alleen behulpzaam voor dokters die gestresst of burnout zijn, maar voor elke dokter. Het is gewoon een zwaar vak. Ook al zie je het niet aan de buitenkant of merk je het zelf niet eens op. Je wordt allemaal geraakt. Pijn en lijden zijn nu eenmaal onderdeel van het vak. En de druk van buitenaf door de voortdurende veranderingen in de zorg is voor iedereen voelbaar. Zelfcompassie helpt je hier op een gezonde manier mee om te gaan.